Haiku.
Ook in het Westen is deze Japanse dichtvorm populair. Zo schreef de toenmalige voorzitter van de Europese Commissie, Herman van Rompuy, dagelijks een Haiku. En er verscheen een dikke bundel haiku's van de hand van Kees van Kooten onder de naam: Haikootjes.
De haiku is een vorm van Japanse dichtkunst die in de 17e eeuw is ontstaan. De voorloper van de haiku is de tanka. ( zie tanka) De haiku wordt geschreven in drie regels waarvan de eerste 5, de tweede 7 en de derde regel weer 5 lettergrepen telt. De haiku is een kort niet-rijmend gedicht. Het drukt een zintuiglijke ervaring van de dichter uit, soms gelinkt en geinspireerd door zen. De haiku wordt geschreven in de tegenwoordige tijd.
De beroemdste haiku aller tijden is geschreven door de bekende haiku-meester Matsuo Basho:
Oh, oude vijver
een kikker springt van de kant,
geluid van water.
Lente
Bloemen gaan open
tegen de verschrikking in
leven overwint.
Lente
Onstuitbaar leven
barst in kleuren open en
kleurt de wereld mooi
Lente
Juichend de wei in
barstend uit de knop omhoog
de zon tegemoet.
Vrede
Vogelvrij zwevend
niets, niets, niets meer in de weg
vrij als een vogel
Vrede?
Gaten in huizen
bergen puin, bergen lijken
een kind aait zijn hond.
Vrede?
Sirene van angst
drijft ons naar het donker
samen zijn we een.
Vrede
Dromen van vrede
voor allen hier beneden
een duif brengt een tak.
Vrede
Geen raket geen bom
damp vervlogen, knal verstomd
begin van vrede
Vrede
Een heldere maan
beschijnt de graven opzij
een paardenbloem bloeit
Mist
druppels hangen stil
als pareltjes aan de boom
natte sporen mist
Riet
bootje onder zeil
rimpelingen dijen uit
meerkoet in het riet.
Rietkraag
de rietkraag verbergt
een nest jonge meerkoetjes
een gans vliegt over.
Windstilte
een witte zakdoek
hangt in een boom aan een tak
stil-er is geen wind
Windstilte
ik voel geen wind meer
eenden schuifelen vooruit
op het zwarte ijs
Voorbij
de wind is niet meer
stilgelegd voorlopig nu
ruimte voor adem.
Stilte
mist beneemt het zicht
een deken bedekt het meer
waar ik gekwaak hoor
Stiller
de straat is stiller
onder de donkere muur
tegen de hemel
Tijd
in de muur van mist
verplaatsen schaduwen zich
negen slaat de klok.
Ochtend
de ochtend voelt koud
terwijl het licht langzaam luikt
likt een poes haar poot.
Spiegel
de boom weerspiegelt
en rimpelt in het water
een meerkoet passeert.
Aan de haak
op een dode tak
wacht een slobbereend rustig
een visser haalt op.
Tegengesteld
ik hoor in het bos
het ruisen van de bomen
maar voel de wind niet
Op een stam
op een dode stam
groeit tussen mos nieuw leven
de branding stemt in.
Op een stam
tegen de stam worstelt
de klimop zich steeds omhoog
en geeft haar een jas.
Onverwacht
plotseling verschijnt
een reetje in de bossen
onverwacht geluk
Bos
de dennenappels
kraken onder mijn voeten
stilte om mij heen
Onzichtbaar
vogels roeren zich
in de stilte van de mist
ontegenzeglijk
Geveld
geveld gebogen
niet bestand tegen geweld
toch een nieuw begin
Vrij
tussen de stronken
laveren de eenden vrij
beperkt en toch niet
Ochtend
tussen de bomen
wekt het vroege licht leven
een kastanje glanst
Lente
nestje in het riet
hoop dat geen de kleintjes ziet
leven zingt haar lied
Ruimte
ruimten oneindig
zal de horizon voorbij
mij ruimte geven
Ruimte
ruimte om mij heen
waar adem is en vrijheid
zoals een vogel
Lente
de gele narcis
geeft het land een lentegloed
glimlach van de zon
Lente
een narcis breekt door
de rijk berijpte aarde
heraut van lente
Lente
de zon laat zich zien
terwijl knopjes opengaan
het wordt lenteweer
Verwoeste stad
ontembare kracht
sleurt man en muis de dood in
een rookgordijn blijft.
Verwoeste stad 2
een verborgen schreeuw
klinkt uit de verwoeste stad
een teken van hoop
Verwoeste stad 3
tussen resten stad
speuren honden ongestoord
bijna tevergeefs
Voor jou
Ik ben er voor jou
ontegenzeglijk voor jou
een hand die je draagt.
Benieuwd
Voorzichtig pak ik
de dag uit de mist, benieuwd
naar wat ik niet wist.
Bewaard
Voorgoed in mijn hart
waken lichte wolken wijs
over ons geheim.
Als jij
Waarom zien we niet
dat wie geel of zwart is een
mens met een hart is
als jij
Tijd
Tijd is als een zee
nu eens verdrink je erin
dan zweef je erop.
Stil
Onverwacht bezoek
een wel verstaan vertrouwen
elzenkatjes lopen uit.
Vrijheid
Vrijheid om te gaan
te denken en te voelen
grond van ons bestaan
Het hondje
Het hondje van Bram
loopt haperend en stram met
kwispelende staart.
Gemis
De brug overgaan
waar woorden ontbreken en
de hemel glimlacht.
Tijd
Tijd verglijdt als zand
door je vingers ongemerkt
weg voor je het weet.
Tijd
Tijd tekort vandaag
teveel van plan, teveel haast
teveel gemist dus.
Dementie
De woorden zijn zoek
verdwenen, vervaagd, verstopt
ogen spreken stil.
Politiek
Formeren is stil
jongleren met vragen die
eeuwenlang knagen
Politiek2
Formeren vereist
respect van formeerders voor
het land en het volk
Politiek 3
Formeren vereist
naast gezag en gelach ook
veel zakken geduld.
Maak jouw eigen website met JouwWeb